داستان قشنگ نازنین و افشین

سه شنبه 25 مهر 1396

23:01

arsavin

[ ]

اسم من نازنین و17سال دارم تابستان پارسال دوستم بایه نفرتلفنی دوست شدوداستان ازاین جا شروع شدکه به شکیباگفتم بده من این پسروامتحانش کنم بهش اس دادم جواب ندادبهش زنگ زدم باهاش حرف زدم بعددیگه ولکن منودوستم نبودمیگفت دوتامونودوست داره 2هفته گذشت رویادوستمون بادوتاازدوستاش دوست بودشماره یکیشونوبه من دادمن اصلا نمیخواستم باکسی باشم ولی سردوراهی بودم به پدرام دوست علی که خیلی ازهم خوششون نمیومدزنگ ندم بهش گفتم من علیونمیخوام یادم نیست چی شدوچرا شماره افشینوبه من داداما گفت بهش زنگ بزن افشین ازدخترابدش میومدولی من بهش زنگ زدم خیلی شوخ بودمسخره بازی درمیوورد اذیتم میکردولی من ازش کمک خواستم اونم گفت به من چه حالا..ازاین جااززبان من اونا مینویسم افشین کمکم کن که چی بشه نازنین خانوم که ازدست علی راحت بشم خب بایدفکرکنم باشه فردازنگ میزنم .فرداشد!الوافشین سلام شمایی اره چی شدنازنین منومثل برادرت بدون واگه علی مشکل درست کردبهم بگوباشه افشین ممنون ازاون روز خیلی به افشین فکرمیکردم ولی به علی اصلاهروزباافشین حرف میزدم وحرفای علیوبهش میگفتم یه روزعلی وقتی گوشیوجوابدادگفت تویه اشغالی که ازاشغال دونی درت اوردن ومیگفت دست ازسرم بردارهرچی التماس میکردم علی چراتوروخدااین کاروبامن نکن اشکمودراورده بودبه افشین زنگ زدم گفت الی ولش کن تاپیش خودش فکرنکنه کیه فرداش دوباره به علی زنگیدم کلی گفت ببخشیدازاین حرفابش گفتم باید1هفته فکرکنم قبول کردتواین یه هفته به هیچ کس زنگ نزدم فقط به افشین فکرمیکردم بعدازیه هفته زنگ زدم علی گوشیشوبرمیداشتومیگفت این خط واگذارشده دوباره شروع کرده بودبه افشین زنگ زدموگفتم اون خیلی جوش اورده بودوگفت مگه من نگفتم ولش کن حسین دوست افشین وعلی به من گفت خودشه ولی نمیخوادبات حرف بزنه اما من بش میگم جواب بده علی جواب دادوگفت توباافشین حرف میزنی تازه شکیباگفته با5نفردیگه ام هستی من بش گفتم افشین داداشم هست اما بعدبش گفتم باشه بروازاون روزهروقت اسمشوجلوی افشین میوردم عصبانی میشدهمیشه میگفتم چرااخه کم کم علاقم به افشین خیلی زیادشدجوری که باشنیدن اسمش گریم میگرفت بابامامانم گوشیموازم گرفته بودن ومن نمیتونستم ازش باخبربشم شب وروزم شده بوداشک وعشق5ماه بودهیچ خبری ازش نداشتم

تاسارابه دادم رسیدباگوشیش بهش زنگ میزدیموبالاخره دوباره ازهم خبردارشدیم عید قراربودباسارابریم ببینیمش وای شوق دیدن یارشوق دیدن عشقم باخودم میگفتم این بهترین عیدم میشه یه روزباگوشی یه نفربراش اس دادم گفت چی میخوای توکه دیگه منودوست نداری هرچی میگفتم کی گفته به خدااشتباه شده من دوستت دارم قبول نمیکردبهم گفت تو دیگه منودوست نداری سارااینوگفته منم گفتم به خداسارادروغ گفته میگفت چرابایددروغ بگه من گفتم به خدااون دروغ گفته بعدگفت فقط توراست میگی نازنین خانوم من دیگه تورونمیشناسم عزت زیاددیداربه قیامت یه دفه ازحال رفتم کسی نبودهمه رفته بودن بیرون چشماموبازکردم دیدم پخش زمینم خودموجمع کردمواینقدرگریه کردم که دیگه جونی برام نمونده بودعشقم برداشت اشتباه کرده بودومن داقون وعصبانی ازدست ساراتا15فروردین ساراپیداش نبودتاتوی دبیرستانمون دیدمش بهش گفتم چیکارکردی بامن ساراگفت دخترعمش اشتباهی فرستاده بوده یه اشتباه یه عمرداغونیه بچه هابه من میگفتن چرامثل مرده هاشدی چرااینقدرگریه میکنی نمیدونستن عشق افشین منواینجوری کرده 1ماه گذشتوافشین جواب سارارونمیداد تایه شب سارازنگ زدخونمون گفت افشین برگشت من گفتم منوفیلم کردی ساراگفت نمیدونی چقدردروغ گفتم تابرگشت عشقم برگشته بودولی من باورنمیکردم تابالاخره باگوشیدارشدنم فهمیدم اره عشقم برگشته بهم برای اولین بارگفت گلم گفت نازنین من میخوام یه چیزی بگم ولی میدونی تاحالانگفتم چراچون میترسیدم ازدستت بدم من دیوونتم عاشقتم بی تونمیتونم زندگی کنم وتورومیخوام وهمین جورگریه میکردوگفت وقتی فکرکردم دوستم نداری 4 بارخودکشی کردم وداداشم گفت که اون واقعاخودکشی کرده بود4بارمن الان 1سال هست که عشقموندیدم دوستان برام دعاکنین عشقم دوباره نره وبهم برسیم من رویدادهای این دوماه رو ننوشتم ولی دعاکنین برام ارشیاجان ازتوممنونم این اجازرودادی اسمای دخترا و پسرامستعاره

اینم حرفای دل نازنین خانومه خطاب به عشقش افشین

سلام عزیزم. دارم برات نامه می نویسم. آخرین نامه ی زندگیمو. آخه اینجا آخر خط زندگیمه. کاش منو تو لباس عروسی می دیدی. مگه نه اینکه همیشه آرزوت همین بود؟! افشین جان دارم میرم. دارم میرم که بدونی تا آخرش رو حرفام ایستادم. می بینی افشین بازم تونستم باهات حرف بزنم.شب عروسیه، آخره شبه ، خیلی سر و صدا هست. میگن عروس رفته تو اتاق لباسهاشو عوض کنه هر چی منتظر شدن برنگشته، در را هم قفل کرده. داماد سروسیمه پشت در راه میره داره از نگرانی و ناراحتی دیوونه می شه. مامان بابای دختره پشت در داد میزنند: نازنین، دخترم ، در را باز کن. نازنین جان سالمی ؟؟؟ آخرش داماد طاقت نمیاره با هر مصیبتی شده در رو می شکنه میرند تو. نازنین ناز مامان بابا مثل یه عروسک زیبا کف اتاق خوابیده. لباس قشنگ عروسیش با خون یکی شده ، ولی رو لباش لبخنده! همه مات و مبهوت دارند به این صحنه نگاه می کنند. کنار دست نازنین یه کاغذ هست، یه کاغذی که با خون یکی شده. بابای نازنین میره جلو هنوزم چیزی را که میبینه باور نمی کنه، با دستایی لرزان کاغذ را بر میداره، بازش می کنه و می خونه

دیدی بهت گفتم باز هم با هم حرف می زنیم. ولی کاش منم حرفای تو را می شنیدم. دارم میرم چون قسم خوردم ، تو هم خوردی، یادته؟! گفتم یا تو یا مرگ، تو هم گفتی ، یادته؟! افشین تو اینجا نیستی، من تو لباس عروسم ولی تو کجایی؟! داماد قلبم تویی، چرا کنارم نمیای؟! کاش بودی می دیدی نازنینت چطوری داره لباس عروسیشو با خون رگش رنگ می کنه. کاش بودی و می دیدی نازنینت تا آخرش رو حرفاش موند. افشین نازنینت داره میره که بهت ثابت کنه دوستت داشت. حالا که چشمام دارند سیاهی میرند، حالا که همه بدنم داره می لرزه ، همه زندگیم مثل یه سریال از جلوی چشمام میگذره. روزی که نگاهم تو نگاهت گره خورد، یادته؟! روزی که دلامون لرزید، یادته؟! روزای خوب عاشقیمون، یادته؟! نقشه های آیندمون، یادته؟!افشین من یادمه، یادمه چطور بزرگترهامون، همونهایی که همه زندگیشون بودیم پا روی قلب هردومون گذاشتند. یادمه روزی که بابات از خونه پرتت کرد بیرون که اگه دوستش داری تنها برو سراغش.

یادمه روزی که بابام خوابوند زیر گوشت که دیگه حق نداری اسمشو بیاری. یادته اون روز چقدر گریه کردم، تو اشکامو پاک کردی و گفتی گریه می کنی چشمات قشنگتر می شه! می گفتی که من بخندم. افشین حالا بیا ببین چشمام به اندازه کافی قشنگ شده یا بازم گریه کنم. هنوز یادمه روزی که بابات فرستادت شهر غریب که چشمات تو چشمای من نیافته ولی نمی دونست عشق تو ، تو قلب منه نه تو چشمام. روزی که بابام ما را از شهر و دیار آواره کرد چون من دل به عشقی داده بودم که دستاش خالی بود که واسه آینده ام پول نداشت ولی نمی دونست آرزوهای من تو نگاه تو بود نه تو دستات. دارم به قولم عمل می کنم. هنوزم رو حرفم هستم یا تو یا مرگ. پامو از این اتاق بزارم بیرون دیگه مال تو نیستم دیگه تو را ندارم. نمی تونم ببینم بجای دستای گرم تو ، دستای یخ زده ی غریبه ایی تو دستام باشه. همین جا تمومش می کنم. واسه مردن دیگه از بابام اجازه نمی خوام. وای افشین کاش بودی می دیدی رنگ قرمز خون با رنگ سفید لباس عروس چقدر بهم میان! عزیزم دیگه نای نوشتن ندارم. دلم برات خیلی تنگ شده. می خوام ببینمت. دستم می لرزه. طرح چشمات پیشه رومه. دستمو بگیر. منم باهات میام ….

پدر نازنین نامه تو دستشه ، کمرش شکست ، بالای سر جنازه ی دختر قشنگش ایستاده و گریه می کنه. سرشو بر گردوند که به جمعیت بهت زده و داغدار پشت سرش بگه چه خاکی تو سرش شده که توی چهار چوب در یه قامت آشنا می بینه. آره پدر افشین بود، اونم یه نامه تو دستشه، چشماش قرمزه، صورتش با اشک یکی شده بود. نگاه دو تا پدر تو هم گره خورد نگاهی که خیلی حرفها توش بود. هر دو سکوت کردند و بهم نگاه کردند سکوتی که فریاد دردهاشون بود. پدر وحیدهم اومده بود نامه ی پسرشو برسونه بدست نازنین اومده بود که بگه پسرش به قولش عمل کرده ولی دیر رسیده بود. حالا همه چیز تمام شده بود و کتاب عشق افشین و نازنین بسته شده. حالا دیگه دو تا قلب نادم و پشیمون دو پدر مونده و اشکای سرد دو مادر و یه دل داغ دیده از یه داماد نگون بخت! مابقی هر چی مونده گذر زمانه و آینده و باز هم اشتباهاتی که فرصتی واسه جبران پیدا نمی کنند…

موضوعات: داستان,

برچسب ها: داستان قشنگ نازنین و افشین , آخرین نامه ی زندگیم , دارم برات نامه می نویسم , داستان قشنگ , داستان عاشقانه ,

[ بازدید : 213 ] [ امتیاز : 3 ] [ نظر شما :

]